قلعه تاناتوس |
Wednesday, September 24, 2003
● واقعا چيزي ندارم که بگم.
........................................................................................احساس اينکه همه دلمشغولي هاي آدم از بين رفته هم خوبه هم بد. خوبه چون ديگه اذيت نميکنه.بده چون ديگه چيزي نداري که بهش فکر کني.مجبوري محدود بشي به مسايل روزمره... اين دقيقا همون آرزويي بود که چند ماه پيش کرده بودم.«کاش فکرم به سطح ميآمد...» حالا مستجاب شده.ولي به نظر مشکل داره. خدا عاقبت همه مارو به خير کنه...آمين. احمدعلی ساعت 11:27 PM نوشت 0 حرف
|
وبلاگ هایی که می خونم
|