قلعه تاناتوس |
Thursday, October 23, 2003
● صدا کن مرا
........................................................................................صدای تو خوب است صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است که در انتهای صمیمیت حزن می روید در ابعاد این عصر خاموش من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است و تنهایی من شبیخون حجم تو را پیش بینی نمی کرد و خاصیت عشق این است... احمدعلی ساعت 11:10 PM نوشت 0 حرف
|
وبلاگ هایی که می خونم
|