| قلعه تاناتوس |
|
Monday, January 05, 2004
● بگفتا اريدونکه رستم تويي
........................................................................................بکشتي مرا خيره از بد خويي ز هر گونه اي بودمت رهنماي نجنبيد يک ذره مهرت زجاي کنون بند بگشاي از جوشنم برهنه ببين اين تن روشنم ... فکر مي‌کنيد رستم وقتي اون مهره رو ديد، چه حسي پيدا کرد؟ پکيد؟ احمدعلی ساعت 10:12 PM نوشت 0 حرف
|
وبلاگ هایی که می خونم
|