● حیفم اومد نگم.

مدیریتی ها فرهنگ های اجتماعی رو رو چهار تا بعد تصویر می کنن:
اولیش هست uncertainty avoidance، یعنی افراد اجتماع چقدر حال دارن با عدم قطعیت درگیر بشن و چقدر براشون مهمه که کاری که ازشون خواسته میشه دقیق و معلوم باشه.

دومیش هست power distance، یعنی این چقدر سلسله مراتب اجتماعی برای افراد مورد قبوله، و چقدر مزایایی که افراد برتر دارند رو می تونن تحمل کنن.

سومیش collectivist یا individualist بودن آدمهاست، یعنی علایق و تصمیم هاشون چقدر به صورت وابسته و گروهی شکل میگیره و چقدر فردی.

چهارمیش هم feminine یا masculine بودن جامعه اس، یعنی چقدر خصوصیات مردانه مثل اهمیت پول، جایگاه اجتماعی، رقابت و ... دیده میشه یا خصوصیات زنانه مثل نیاز به خدمات بهتر اجتماعی، مهربانی مردم با هم و این جور چیزا بین مردم مهمه.

حالا قضیه اینه که من دارم یه چیزایی میخونم در مورد تأثیر فرهنگ اجتماعی بر انتقال موفق تکنولوژی. ادبیات موضوع میگه که انتقال تکنولوژی به کشورهایی با فرهنگ دوستدار عدم قطعیت، فاصله قدرت کم، فرد گرا و مردانه عموماً موفق تر از موارد عکسه، در حالی که تا جایی که من می دونم طبق مطالعه Hofstede فرهنگ ایران عدم قطعیت رو نمی پذیره، فاصله قدرت بالا داره، مردم جمع گرا و وابسته و اصولاً با رفتار زنانه هستن.

این کتاب جامعه شناسی نخبه کشی رو خیلی سال پیش می خوندم. یه سؤال اساسیش این بود که چرا ما از زمان شاه عباس و بعدش امیرکبیر داریم همین طور تکنولوژی وارد می کنیم و به هیچ جا نمی رسیم؟
احمدعلی ساعت 2:33 AM نوشت

   
0 حرف