قلعه تاناتوس |
Thursday, April 27, 2006
● بعد از عمری...واقعاً بغض کردم وقتی این بار ماهتاب رو دیدم.نه فقط به خاطر اینکه ظاهرش عوض شده ها...نه...
........................................................................................چون نشون میده که ما ها هنوز زنده ایم بچه ها. با این همه کثافت، با این همه ماجرا، بعد از این همه سال دوستی. از اداهای نوستالژیک اصلاً خوشم نمیاد...فقط خیلی همه تونو دوس دارم. مردن مرام ما نیست. احمدعلی ساعت 8:35 PM نوشت 0 حرف
|
وبلاگ هایی که می خونم
|