قلعه تاناتوس |
Tuesday, May 04, 2004
● من هیچ نگفته ام الا بی نام تر از همیشه
........................................................................................که خطابت کرده ام ای کلمه، کبوتر، ای قرائت سبز! من هیچ نگفته ام الا بی نشان تر از همیشه که اشارتت کردم ای پونه،پریچه، ای دختر صبور! من هیچ نگفته ام الا بی کس تر از همیشه... که ناگهان نفهمیدم از کجا کبوترانی بی سر در هم شدند و خانه پر از بوی سکوت و کلید و یک معنی دیگر شد. آیا باد بر خواب آب، خواب ترا دیده است؟ احمدعلی ساعت 11:04 PM نوشت 0 حرف
|
وبلاگ هایی که می خونم
|