قلعه تاناتوس



Tuesday, May 04, 2004

من هیچ نگفته ام الا بی نام تر از همیشه
که خطابت کرده ام ای کلمه، کبوتر، ای قرائت سبز!
من هیچ نگفته ام الا بی نشان تر از همیشه
که اشارتت کردم ای پونه،پریچه، ای دختر صبور!
من هیچ نگفته ام الا بی کس تر از همیشه...
که ناگهان نفهمیدم از کجا کبوترانی بی سر در هم شدند
و خانه پر از بوی سکوت و کلید و یک معنی دیگر شد.

آیا باد بر خواب آب، خواب ترا دیده است؟



   
0 حرف
........................................................................................

Home