قلعه تاناتوس |
Thursday, April 14, 2005
● چه شکوهمند و صبور
........................................................................................پرواز عریبت را پری وار آغاز نمودی و اکنون از فراخنای هرچه آبی بی انتها چشمان آرامت ما را نوید هستی می دهند و عشق که ما ناتوان و خسته عروجت را نظاره گریم و غمگنانه وصل را به مرثیه نشسته ایم. بیست و شش لعنتی فروردین...روز رفتنش بود. یادش به خیر. احمدعلی ساعت 6:26 PM نوشت 0 حرف
|
وبلاگ هایی که می خونم
|