| قلعه تاناتوس |
|
Thursday, October 13, 2005
● حافظ یه شعر عالی داره:
........................................................................................ساقی به نور باده بر افروز جام ما مطرب بزن که کار جهان شد به کام ما ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم ای بی خبر ز لذت شرب مدام ما ... من قاعدتاً باید خیلی از این شعر لذت ببرم. مشکل اینجاست که هر وقت یه جایی می بینمش، یاد اون فایل صوتی میفتم که ادای مرحوم علامه جعفری رو در می آورد با لهجه غلیظ ترکیش : این "مادر پیاله" یکی از اون فحشهای گدیمی بوده که امروز دیگه استفاده نمیشه... خدا بیامرزدش. این شبها تلویزیون هر شب یه سخنرانی ازش پخش می کنه. شبکه دو، حدود یازده و نیم شب. احمدعلی ساعت 1:24 PM نوشت 0 حرف
|
وبلاگ هایی که می خونم
|