● قاعده "النّاسُ مُسَلَّطون علی اموالِهِم" قرینه "الرّجالُ قوّامونَ علی النِّساء" و یا "الطَّلاقُ بِیَدِ مَن اَخَذَ بالسّاق"است. همان طوری که حکومت مرد بر زن به معنی اختیار مطلق نیست و متقابلاً زن نیز حقوقی دارد، مال و ثروت نیز به حکم قانون علّی غائی، حقوقی دارد و انسان نسبت به آن وظایفی دارد. البته منکر نیستیم که حقوق زن بر مرد با حقوق مال بر انسان فرق دارد، زیرا زن عیناً مثل مال نیست. ولی ما نمی گوئیم زن مثل مال است بلکه می گوییم مال مثل زن است، و بین آنها فرق بسیار است. بر زن باید انفاق کرد، همینطور بر مال. مرد بر زن تسلط ندارد که او را از بین ببرد، همین طور انسان حق اسراف و تبذیر و تضییع مال را ندارد.

نظری به نظام اقتصادی اسلام، مرتضی مطهری، 1368، صفحه 215

پ.ن: دیدی یه وقتهایی آدم یه حرفی می زنه که خیلی چرنده، بعد میخواد درستش کنه، هی بدتر میشه، هی بیشتر گیر میفته،... . این موقع حرف زدن طبیعیه، ولی تو نوشتن کتاب نه. خواستم بعضی جاهای قشنگ متن بالا رو بولد کنم، دیدم نمیشه! باید همه جاش رو بولد کرد. (دوباره بخون)
ببین وقتی یکی از روشنفکر ترین روحانیون اون زمان همچین اباطیلی به هم می بافه، اوضاع بقیه از چه قرار بوده (و هست!)

پ.ن: یه کار تحقیقی داریم انجام می دیم که عنوانش هست "بررسی رویکرد تاریخی روشنفکران و متفکرین ایرانی به موضوع مالکیت خصوصی، جایگاه بخش خصوصی، و نقش و جایگاه دولت". ناچار باید کتاب های اقتصاد اسلامی مثل این رو هم بخونیم. یه تم جالب تو این کتابها هست: همه به خوبی و با منطق زیرآب مارکسیسم رو می زنن، ولی وقتی میرسه به بیان تئوری های اقتصاد اسلامی که به عنوان یک گزینه سوم بین سوسیالیسم و سرمایه داری مطرحش می کنن...گند می زنن! محض رضای خدا هیچ حرف نیمه حسابی پیدا نمی کنی!
مذهبیون ما هیچوقت کمبود اعتماد به نفس نداشتن به نظرم.
احمدعلی ساعت 8:06 PM نوشت

   
5 حرف